ایجاد استتار محیطی در هواپیما با استفاده از فتوگرامتری شامل گرفتن و تجزیه و تحلیل داده های محیطی در دنیای واقعی برای طراحی الگوهای استتار سفارشی است که به طور یکپارچه با زمین اطراف ترکیب می شود. در اینجا نحوه اجرای این فرآیند آمده است:

1. جمع آوری داده های فتوگرامتری: فتوگرامتری تکنیکی است که شامل گرفتن تصاویر از یک شی یا محیط از زوایای مختلف برای ایجاد یک نمایش سه بعدی است. در زمینه استتار هواپیما، فتوگرامتری می تواند برای ثبت تصاویر با وضوح بالا از هواپیما در محیط های مختلف مانند جنگل ها، بیابان ها یا مناطق شهری استفاده شود.
2. نقشه برداری محیط: داده های فتوگرامتری جمع آوری شده برای ایجاد نقشه های دقیق از محیط اطراف هواپیما، از جمله ویژگی های زمین، رنگ ها، بافت ها و شرایط نور پردازش می شوند. این نقشه برداری محیطی درک جامعی از ویژگی های بصری محیط ارائه می دهد و به شناسایی عناصر کلیدی برای طراحی استتار کمک می کند.
3. تولید الگوی استتار: با استفاده از نقشه‌های محیطی و داده‌های فتوگرامتری، می‌توان الگوهای استتار سفارشی را برای مطابقت با رنگ‌ها، شکل‌ها و الگوهای زمین اطراف ایجاد کرد. پردازش تصویر پیشرفته و الگوریتم‌های تشخیص الگو را می‌توان برای ایجاد طرح‌های استتار واقعی که ویژگی‌های محیطی را تکرار می‌کنند، استفاده کرد.
4. نمونه سازی دیجیتال: الگوهای استتار تولید شده بر روی یک مدل دیجیتال سه بعدی هواپیما اعمال می شود تا نحوه ظاهر استتار در محیط های مختلف را تجسم کند. نمونه‌سازی دیجیتال امکان تنظیمات و بهینه‌سازی‌های تکراری طراحی را فراهم می‌کند تا اطمینان حاصل شود که الگوی استتار به طور مؤثر با محیط اطراف ترکیب می‌شود و پنهان‌کاری مؤثری را فراهم می‌کند.
5. شبیه سازی و آزمایش: شبیه سازی ها و تجسم های کامپیوتری را می توان برای ارزیابی اثربخشی طراحی استتار در شرایط مختلف محیطی مورد استفاده قرار داد. با شبیه‌سازی شرایط نوری مختلف، زوایای دید و فواصل، می‌توان عملکرد الگوی استتار را ارزیابی کرد تا توانایی آن در پنهان کردن هواپیما از شناسایی را تعیین کرد.
6. یکپارچه سازی و کاربرد: هنگامی که طراحی بهینه استتار نهایی شد، می توان آن را با استفاده از پوشش های تخصصی، رنگ ها یا موادی که الگوی استتار دیجیتال را تقلید می کنند، روی هواپیمای فیزیکی اعمال کرد. تکنیک های دقیق کاربرد تضمین می کند که استتار به طور یکپارچه با ساختار هواپیما ادغام می شود و مخفی کاری موثر در محیط های مختلف را فراهم می کند.
7. آزمایش و اعتبارسنجی میدانی: هواپیمای استتار شده تحت آزمایش و اعتبارسنجی میدانی در محیط های واقعی قرار می گیرد تا عملکرد آن در شرایط عملیاتی واقعی ارزیابی شود. مشاهدات مستقیم، ارزیابی های بصری و آزمایش های تشخیص برای ارزیابی اثربخشی استتار در پنهان کردن هواپیما از تشخیص بصری انجام می شود.

با استفاده از داده‌های فتوگرامتری و تکنیک‌های طراحی پیشرفته، استتار محیطی را می‌توان برای هواپیما سفارشی‌سازی و بهینه‌سازی کرد تا پنهان‌کاری مؤثر در محیط‌های عملیاتی خاص فراهم شود. این رویکرد قابلیت بقای هواپیما را افزایش می‌دهد، نشانه‌های بصری آن را کاهش می‌دهد و توانایی آن را برای عملکرد محتاطانه در شرایط استتار بهبود می‌بخشد.